Αλληλεγγύη στις δομές του αγώνα που στοχοποιούνται από το φασιστικό παρακράτος

Παρασκευή 18 Δεκέμβρη, στο Αυτόνομο Στέκι (Ζ. Πηγής 95-97 & Ισαύρων) στην Αθήνα, γίνεται απόπειρα εμπρησμού της εισόδου του στεκιού με βενζίνη και στουπιά από φαινομενικά άγνωστα άτομα, τα οποία, ωστόσο, όλοι γνωρίζουμε από ποιον χώρο προέρχονται, καθώς χρόνια τώρα λειτουργούν ως το μακρύ χέρι του κράτους, προσπαθώντας με τις ισχνές τους δυνάμεις να καταφέρουν πλήγματα στην κινηματική δραστηριότητα συλλογικοτήτων και εγχειρημάτων. Το μόνο που κατάφεραν οι επίδοξοι εμπρηστές, ήταν να μαυρίσουν την πόρτα την πόρτα της εισόδου.

Σάββατο 19 Δεκέμβρη, εξίσου επίδοξοι εμπρηστές τοποθετούν γκαζάκια στην είσοδο της κατάληψης Terra Incognita στην Θεσσαλονίκη. Η κίνησή τους όμως γίνεται αντιληπτή. Δυο γκαζάκια που δεν εξερράγησαν ποτέ και σε μία μικρή εστία φωτιάς. Την απόπειρα επίθεσης αναλαμβάνουν οι Ανένταχτοι Μαίανδροι Εθνικιστές, φασιστοειδές κομμάτι “διάσπασης” της ΧΑ, του οποίου τα νήματα κινούνται από τον Περίανδρο Ανδρουτσόπουλο.
Και αυτή πιθανά να είναι η δεύτερη πράξη του έργου τους στη Θεσσαλονίκη, μετά από την επίθεση στην κατάληψη Libertatia στις 27 Νοέμβρη.

Με τις πλάτες της δεύτερης φοράς αριστερής κυβέρνητικής εξουσίας οι δειλοί φασίστες αλωνίζουν κι επιτίθενται σε αντικαπιταλιστικές και αντικρατικές δομές, με σκοπό τον εκφοβισμό της αυτοοργάνωσης των αγώνων μας. Προσφέρουν έτσι τις καλύτερες υπηρεσίες στα ξένα και ντόπια αφεντικά, στη φάση νηνεμίας του κινήματος.

Είναι εχθροί του αγώνα των “από κάτω”, του πολύμορφου αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.

Η απάντηση μας σε όσους βάζουν στο στόχαστρο τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μας, βρίσκεται στην καθημερινή αλληλέγγυα δράση μας μέσα στη κοινωνία.
Συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά, συλλογικοποιώντας τις ζωές μας.Ο φρέσκος αέρας των ιδεών, η ζωντάνια της θέλησής μας για έναν κόσμο ελευθερίας και δικαιοσύνης, δεν σταματά ούτε με γκαζάκια, ούτε με σφαίρες. Οι καρδιές και ο νους μας πορεύονται σταθερά πάνω στις ρωγμές αυτού του σαπισμένου κόσμου σας. 

Φασίστες, αφεντικά, αριστεροί δουλικοί υπηρέτες του συστήματος, δεν έχετε κανένα λόγο να κοιμάστε ήσυχοι.

Θα καούμε μόνο όταν σταματήσουμε να χαράζουμε τα μονοπάτια της κοινωνικής χειραφέτησης.

Αναρχική Ομοσπονδία – Αλληλεγγύη στον αναρχικό Θοδωρή Σίψα

Αλληλεγγύη στον αναρχικό Θοδωρή Σίψα

Πεντέμιση χρόνια πριν, 5η Μάη του 2010, ημέρα γενικής απεργίας 500.000 άνθρωποι βρέθηκαν στους δρόμους της Αθήνας διαδηλώνοντας ενάντια στην επικείμενη ψήφιση του πρώτου ελληνικού μνημονίου. Η γενική απεργία της 5ης Μάη ήταν η κορύφωση μίας περιόδου μεγάλων κινητοποιήσεων. Η συμμετοχή στην απεργία και στην διαδήλωση ήταν μαζική και είχε ξεκάθαρα επιθετικά χαρακτηριστικά απέναντι στις επιβαλλόμενες πολιτικές. Το κλίμα όμως αντιστράφηκε πλήρως, όταν γνωστοποιήθηκε η είδηση του θανάτου 3 εργαζομένων στην τράπεζα Μarfin λόγω εμπρησμού του κτιρίου.

Λίγες μέρες πριν τη συμπλήρωση ενός χρόνου, στις 29 Απριλίου 2011, προσάγονται 4 άτομα ως ύποπτοι για τον εμπρησμό. Τα Μ.Μ.Ε. πιστά όπως πάντα στην υπηρεσία του κράτους στοχοποιούν άμεσα τον αναρχικό χώρο και ξεκινάει ένα κυνήγι μαγισσών που θα διαρκέσει. Τα στοιχεία; Ανυπόγραφα ραβασάκια που κατονομάζουν τους προσαχθέντες και φωτογραφίες από κάμερες οι οποίες όμως δεν απεικονίζουν κανέναν απ’ αυτούς(!). Ο εισαγγελέας επιστρέφει τον φάκελο πίσω στην αστυνομία αφού καμία κατηγορία δεν τεκμηριώνεται.

Δύο χρόνια μετά, στις 5 Μάη 2013, χωρίς νέα στοιχεία απαγγέλλονται κατηγορίες στο σύντροφο Θοδωρή Σίψα. Ο σύντροφος καταθέτει: “Από τη δικογραφία αποδεικνύεται περίτρανα, μέσα από καταθέσεις μαρτύρων, φωτογραφικό υλικό και βίντεο από κάμερες, ότι δεν έχω ουδεμία σχέση με καμία επίθεση σε κανένα χρονικό σημείο εκείνης της μέρας στο κέντρο της Αθήνας”. Αφήνεται με περιοριστικούς όρους.

Στις 16 Δεκέμβρη 2015 θα εκδικαστεί μετά από σειρά αναβολών (τις οποίες ουδέποτε επεδίωξε ο σύντροφός μας αλλά το κράτος) η υπόθεση εμπρησμού της Marfin.

Το ότι ο Θοδωρής Σίψας δεν έχει την παραμικρή σχέση με καμία επίθεση εκείνης της μέρας αποδεικνύεται τόσο από καταθέσεις μαρτύρων όσο και από το υλικό των καμερών κυκλοφορίας. Η μη ανάμιξή του συντρόφου μας όμως στο τραγικό περιστατικό του εμπρησμού της Marfin εκτός από προφανής για μας είναι και αυταπόδεικτη. Ως αναρχικές και αναρχικοί δεν συμμεριζόμαστε ούτε λογικές ούτε πρακτικές που στοχεύουν τυφλά και στρέφονται ενάντια στα καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Η δική μας βία στρέφονταν και θα συνεχίσει να στρέφεται ενάντια σε αυτούς που εκμεταλλεύονται και καταπιέζουν την τάξη μας, ενάντια στο Κράτος και τα αφεντικά. Στη δίωξη του Θοδωρή Σίψα αναγνωρίζουμε μια ακόμη σκευωρία του κράτους, αφού τα ΜΜΕ εξυπηρετώντας τις επιδιώξεις του, ανασύρουν και χρησιμοποιούν την υπόθεση της Marfin κατά βούληση προσπαθώντας να αποδόσουν αντικοινωνικά εγκληματικά  χαρακτηριστικά στους αναρχικούς, επιχειρώντας την ηθική απαξίωσή μας.

Στεκόμαστε με κάθε τρόπο στο πλάι του συντρόφου μας και καλούμε τον κόσμο του αγώνα να συνεχίσει να εναντιώνεται με κάθε τρόπο σ’ αυτούς που μεθοδεύουν την πλήρη καταστολή και έλεγχο της κοινωνίας. Ενάντια σ’ όσους επιχειρούν να χτίσουν έναν κόσμο ολοκληρωτικό πάνω στις πλάτες των καταπιεσμένων. Σ’ όσους νομίζουν ότι με σκευωρίες και κυνήγια μαγισσών θα καταφέρουν να ταυτίσουν τον κοινωνικό και ταξικό αγώνα με το έγκλημα απαντάμε ξεκάθαρα: εγκληματίες είναι το Κράτος και Κεφάλαιο.

 

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΥΝΤΑΙ.

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Θ. ΣΙΨΑ

ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ MARFIN

Παρέμβαση αλληλεγγύης στον Θ. Σίψα που διώκεται για την υπόθεση της Marfin

12377874_186557371693871_1740762615829592435_o

Σήμερα 12.12, στα πλαίσια της πανελλήνιας δράσης αλληλεγγύης της Αναρχικής Ομοσπονδίας, πραγματοποιήσαμε στην κεντρική πλατεία της πόλης παρέμβαση αλληλεγγύης για τον Θ. Σίψα, ο οποίος διώκεται για την υπόθεση της Marfin. Μοιράστηκε το σχετικό κείμενο της Ομοσπονδίας στην πλατεία αλλά και στη λαϊκή αγορά της πόλης, ενώ η ανταπόκριση του κόσμου ήταν θετική.

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ Θ. ΣΙΨΑ

 

Βιβλιοπαρουσίαση “Αναρχοσυνδικαλισμός και αυτοδιαχείριση στην Ισπανία, Κριτική ανάλυση 1931 – 1990” του Frank Mintz από τις εκδόσεις Καινά Δαιμόνια

 

αφίσα

ΣΑΒΒΑΤΟ 19.12 στις 19:30

Βιβλιοπαρουσίαση “Αναρχοσυνδικαλισμός και αυτοδιαχείριση στην Ισπανία, Κριτική ανάλυση 1931 – 1990” του Frank Mintz από τις εκδόσεις Καινά Δαιμόνια

και συζήτηση για το εργατικό κίνημα και την αυτοδιαχείριση στην Ελλάδα σήμερα

6 Δεκέμβρη 2008 – 6 Δεκέμβρη 2015… Διαρκής επίθεση στην εξουσία, για τον κομμουνισμό και την αναρχία

Εφτά χρόνια πριν, στις 6 Δεκέμβρη, ο δεκαπεντάχρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος εκτελείται εν ψυχρώ από μπάτσο σε ώρα υπηρεσίας. Η προσπάθεια συγκάλυψης από αστυνομία και αρχές δεν αποδίδει, ενώ ένας χείμαρρος καταπιεζόμενων εκτοξεύεται από κάθε γωνιά της Αθήνας, της υπόλοιπης Ελλάδας και όλου του κόσμου για να εκφράσει την οργή του για τη δολοφονία του παιδιού, αλλά και για να σπάσει το τείχος της σιωπής και της ανοχής για τη σκατοζωή που του επιφυλάσσει η τάξη των εξουσιαστών.
Το Δεκέμβρη του ‘08 εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, μαθητές, φοιτητές, εργάτες, αγρότες, άνεργοι, μετανάστες, κοινωνικά αποκλεισμένοι, άνθρωποι απ’ όλες τις μπάντες της καταπίεσης ξεχύθηκαν στους δρόμους για να συνθέσουν το τελευταία αντίο στον νεκρό Αλέξη με ένα βροντερό “Φτάνει πια με την καταστολή, τις περιφράξεις, την εξαθλίωση! Ήρθε η ώρα μας να σπάσουμε το κλουβί που μας επιφυλάσσετε”.

Πάντα η τάξη των αφεντικών φοβάται τον εξεγερμένο λαό και προασπίζεται με στρατό και αστυνομία. Παλιότερα αυτά ήταν όργανα στα χέρια βασιλιάδων και φεουδαρχών. Τώρα, στα χρόνια της κυριαρχίας του κεφαλαίου, έχουν επιβληθεί βίαια να είναι “αρμοδιότητες” του κράτους. Είτε αυτό είναι κράτος αστικής δημοκρατίας, είτε πολιτικής ή στρατιωτικής δικτατορίας, χρειάζεται να ένα σύστημα επιβολής του νόμου και της τάξης με εθνική ή διεθνή εμβέλεια για να ρολάρει καλύτερα η συσσώρευση του κεφαλαίου στα χέρια των καταπιεστών αυτού του κόσμου. Χρειάζεται μπάτσοι, δικαστές, στρατοί, φύλακες, ρουφιάνοι, συκοφάντες να είναι καλοπληρωμένοι, μακριά απ’ τις συνέπειες της κρίσης, σε άριστο συντονισμό για να ελέγχουν το επαναστατικό δυναμικό. Οι “από τα πάνω” θέλουν να επιβάλλουν νόμους αντεργατικούς και διεθνείς πολιτικές της αγοράς, να αποδυναμώσουν κοινωνικές δομήσεις, να διασπάσουν την τάξη των “από τα κάτω”. Όταν αποτυγχάνουν οι “δημοκρατικοί” θεσμοί και η πολιτική νομενκλατούρα να εξημερώσουν τον οργισμένο λαό, αναλαμβάνει το κράτος καταστολής.

Ο μπάτσος-φονιάς Κορκονέας δεν είναι η ακραία περίπτωση του πιο πάνω συστήματος ελέγχου. Προσπάθησαν να τον καλύψουν και θα τον κάλυπταν αν προλάβαιναν, γιατί αυτός είναι ο ρόλος που του ανέθεσαν. Όταν πυροβολούσε ένοιωθε ήρωας στο σύστημά τους. Ένοιωθε ήδη το επιδοκιμαστικό χτύπημα στην πλάτη από τους ανωτέρους του για την πράξη του. Ένοιωθε πως εξάλειφε την αναρχία…
Δεν ήταν τυχαίο ή απομονωμένο γεγονός, ήταν η ουσία του κράτους.

Η εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 άφησε παρακαταθήκη για το επαναστατικό κίνημα, έθεσε εκ νέου τα προτάγματα της εξέγερσης απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο κι απέναντι στα όργανά τους. Από τότε όσοι αντιστεκόμαστε και διεκδικούμε κρεμάσαμε τους “σωτήρες” στην αραχνιασμένη ντουλάπα του παρελθόντος, και με πιο μεγάλη ένταση αυτοδιαχειριζόμαστε κομμάτια της ζωής μας σε συλλογικοποιήσεις χωρίς αφεντικά, σε καταλήψεις και κοινωνικούς χώρους δράσης, έκφρασης κι αλληλεγγύης, οργανώνουμε τον ταξικό-κοινωνικό αγώνα και δομούμε την αυριανή κοινωνία ισότητας και δικαιοσύνης. Μια κοινωνία χωρίς κελιά, περιφράξεις και σύνορα, χωρίς μπάτσους, δικαστές και στρατιώτες. Μια κοινωνία που συνδιαμορφώνει και διαχειρίζεται αυτόνομα κι από τα κάτω τους κανόνες της.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΙ ΕΛΕΓΧΟΥ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΑΨΙΜΟ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΦΥΛΑΚΗΣ

για τον κομμουνισμό και την αναρχία

Σημείο Μηδέν

Αναρχική Ομοσπονδία – Για την Γενική Απεργία της 3ης Δεκέμβρη

Κι άλλο κάρβουνο

Ο ρόλος της «καθεστωτικής αριστεράς», αυτής  που σήμερα εκφράζεται μέσω του Σύριζα είναι πάντα ο ίδιος: η δουλειά της είναι να πραγματοποιεί τις  πιο δύσκολες και αντικοινωνικές επιλογές της αστικής τάξης, αυτές που ο άλλος πόλος του αστικοδημοκρατικού συστήματος, η δεξιά, δεν έχει την δυνατότητα να κάνει.

Έτσι και σήμερα, στην Ελλάδα, ο Σύριζα αφού συγκέντρωσε μέσω της αντιμνημονιακής ρητορικής το απαραίτητο κεφάλαιο κοινωνικής ανοχής προχωρά εκεί που η δεξιά δεν τόλμησε. Ολοκληρώνει την μεγάλη επίθεση, για την οποία οι αναρχικοί και άλλοι επαναστάτες είχαν προειδοποιήσει από τη δεκαετία του ’90, την περίφημη «καπιταλιστική και κρατική αναδιάρθρωση». Η δεξιά δεν θα μπορούσε να περάσει τίποτα αναίμακτα: ούτε σπίτια να πλειστηριάσει, ούτε τα τελευταία οχυρά των «εργασιακών δικαιωμάτων» να γκρεμίσει, ούτε πάνω από όλα να σαρώσει το ασφαλιστικό.

Σε τι θα διέφερε ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο αν το είχε φέρει προς ψήφιση η ΝΔ; Σε τίποτα παρά μόνο στο ότι το κέντρο της Αθήνας θα ήταν, και δικαίως, πεδίο μάχης με δεκάδες χιλιάδες κόσμο. Αμηχανία, απογοήτευση, μοιρολατρία στην βάση των εκμεταλλευόμενων, να τι κόμισε η “πρώτη φορά αριστερά”. Η ελληνική αστική τάξη και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να της χρωστούν ευγνωμοσύνη.

Στις 3/12 έχει προκηρυχτεί 24ωρη γενική απεργία. Είναι ντροπή για όλους τους ανθρώπους της τάξης μας το γεγονός ότι χρειάζεται το όνειδος του συνδικαλισμού, η ΓΣΕΕ, για να υπάρξει ακόμα και αυτό το 24ωρο συμβολικής διαμαρτυρίας. Αυτή όμως είναι η πραγματικότητα για την ώρα, και ο καθένας/μια θα πρέπει να αναλογιστεί όχι μόνο το μήνυμα που δεν δίνει η εθιμοτυπία τέτοιων 24ωρων απεργιών αλλά το μήνυμα που δίνει η αδυναμία της καταπιεζόμενης και εκμεταλλευόμενης κοινωνίας να ανταποκριθεί μαζικά έστω σε αυτό. Και τα προηγούμενα χρόνια υπήρξαν φορές που η μαζική παρουσία στον δρόμο, η μαχητικότητα και η συμμετοχή έδωσαν μηνύματα πολύ δυνατότερα από ότι επιθυμούσε να δώσει ο καθεστωτικός συνδικαλισμός και σε τελείως άλλες κατευθύνσεις.

Απέναντι στην καπιταλιστική και κρατική αναδιάρθρωση, που πάνω στο όχημα της κρίσης επιτίθεται κατά μέτωπο, η συμμετοχή σε αγώνες και η συλλογικοποίηση είναι η απαραίτητη αρχή μιας σύγκρουσης με το κράτος και το κεφάλαιο που θα βάλει στο τραπέζι πολλά περισσότερα από το σταμάτημα των μνημονίων και του συνακόλουθου κατήφορου προς την μιζέρια και την βαρβαρότητα. Κάθε αναβολή, υπό του φόβο του κόστους της αληθινής αντίστασης κάνει αυτό το κόστος μεγαλύτερο, μας ωθεί όλο και πιο πίσω, σε χειρότερες θέσεις.

Αν σήμερα βλέπουμε τον εξευτελισμό των ηλικιωμένων, την κλοπή της εργασίας τους που έγινε ασφαλιστικές εισφορές μετά από 40 χρόνια δουλειάς, αν το μεγαλύτερο μέρος των συνταξιούχων ζουν στη φτώχεια και στον κίνδυνο της υγείας, ας αναλογιστούμε τι περιμένει τις επόμενες φουρνιές απόμαχων της μισθωτής σκλαβιάς. Το νομοσχέδιο που ετοιμάζουν μας δείχνει καθαρά τι έρχεται. Και θα ακολουθήσουν κι άλλα νομοσχέδια για το ασφαλιστικό, κι άλλοι εφαρμοστικοί νόμοι, κι άλλα μνημόνια. Δεν υπάρχει τέλος στον κατήφορο, με δεξιά ή Σύριζα τα κόστη θα είναι ίδια.

Αυτά τα κόστη ο καθένας ας τα μετρήσει κι ας τα βάλει στη ζυγαριά με το κόστος των όσων πρέπει να γίνουν για να αντιστραφεί η πορεία, για να ξεκινήσουμε ως εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι τον δικό μας ανήφορο. Είναι καιρός να αρθεί η έμπρακτη ασυλία στον Σύριζα που προκλήθηκε από το σοκ της Οβιδιακής του μεταμόρφωσης, σε πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης και των άλλων εκμεταλλευόμενων τάξεων και στρωμάτων. Κι αυτή τη φορά να διδαχθούμε από την ήττα όλης της προηγούμενης περιόδου και να βάλουμε μπροστά όλα όσα αποφύγαμε με την εκλογική ανάθεση της “λύσης” στον Σύριζα.

Για ένα νέο αυτό-οργανωμένο και μαχητικό συνδικαλισμό, για μαζικούς αγώνες σε χώρους δουλειάς και γειτονιές, βλέπουμε την απεργία και τις κινητοποιήσεις στις 3/12 ως ένα στιγμιότυπο αγώνα στην προοπτική της οργάνωσης της δικιάς μας επίθεσης, για την συντριπτική εκδήλωση της δύναμης της κοινωνικής βάσης.

 Η Αναρχική Ομοσπονδία καλεί όλους τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην απεργία και να πλαισιώσουν τις κατά τόπους πορείες και κινητοποιήσεις που καλούνται στην επικράτεια.

Να τελειώνουμε με τις λογικές του καθεστωτικού συνδικαλισμού ως μέσου διαμεσολάβησης του κράτους στην εργατική τάξη.

Να τελειώνουμε με τις λογικές τις ανάθεσης μέσα και έξω από τα συνδικάτα.

Να τελειώνουμε με τις λογικές της ανάπτυξης, της διαταξικής συνεργασίας, της εθνικής ενότητας.

  ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ

Αναρχική Ομοσπονδία

1η Δεκέμβρη 2015