Author: shmeiomhden
Εκδήλωση παρουσίασης της Αναρχικής Ομοσπονδίας – Θεσσαλονίκη 5/2
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ
Παρουσίαση του εγχειρήματος της Αναρχικής Ομοσπονδίας.
Συζήτηση για τις στρατηγικές του αγώνα στη σημερινή συγκυρία.
Θεσσαλονίκη, Παρασκευή 5 Φλεβάρη 6:00 μ.μ. Εργατικό Κέντρο
Συντρόφισσες σύντροφοι
είναι χαρά μας να συναντιόμαστε με συντρόφισσες και συντρόφους με τους οποίους γνωριζόμαστε μέσα από τους κοινούς μας πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες αλλά και με τους οποίους επίσης μοιραζόμαστε κοινούς προβληματισμούς και αγωνίες. Αναφερόμαστε σε προβληματισμούς τόσο σχετικά με τα μέσα και τις μεθόδους του αγώνα μας και τη διάρθρωση τους με τα προτάγματα και τους σκοπούς μας όσο και σχετικά με το είδος των σχέσεων μεταξύ των συντρόφων, των αγωνιστών και των συλλογικοτήτων. Και φυσικά αγωνία σχετικά με την αποτελεσματικότητα όλων των παραπάνω όσον αφορά το πόσο προωθούν την κοινή μας υπόθεση, δηλαδή την κοινωνική επανάσταση, την ατομική και κοινωνική χειραφέτηση και τη δημιουργία ενός κόσμου ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Αυτοί ακριβώς οι προβληματισμοί και αγωνίες ήταν το καύσιμο που τροφοδοτούσε τις συζητήσεις μας τα τελευταία 2,5 χρόνια, στο επίκεντρο των οποίων βρισκόταν διαρκώς το ζήτημα της οργάνωσης των αναρχικών στον ελλαδικό χώρο. Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν η δημιουργία της Αναρχικής Ομοσπονδίας, της πρώτης που εμφανίζεται ιστορικά στον αναρχικό χώρο της Ελλάδας. Αυτό το αποτέλεσμα και την πορεία μας προς τη δημιουργία του θέλουμε να παρουσιάσουμε.
Αλληλεγγύη στις δομές του αγώνα που στοχοποιούνται από το φασιστικό παρακράτος
Παρασκευή 18 Δεκέμβρη, στο Αυτόνομο Στέκι (Ζ. Πηγής 95-97 & Ισαύρων) στην Αθήνα, γίνεται απόπειρα εμπρησμού της εισόδου του στεκιού με βενζίνη και στουπιά από φαινομενικά άγνωστα άτομα, τα οποία, ωστόσο, όλοι γνωρίζουμε από ποιον χώρο προέρχονται, καθώς χρόνια τώρα λειτουργούν ως το μακρύ χέρι του κράτους, προσπαθώντας με τις ισχνές τους δυνάμεις να καταφέρουν πλήγματα στην κινηματική δραστηριότητα συλλογικοτήτων και εγχειρημάτων. Το μόνο που κατάφεραν οι επίδοξοι εμπρηστές, ήταν να μαυρίσουν την πόρτα την πόρτα της εισόδου.
Σάββατο 19 Δεκέμβρη, εξίσου επίδοξοι εμπρηστές τοποθετούν γκαζάκια στην είσοδο της κατάληψης Terra Incognita στην Θεσσαλονίκη. Η κίνησή τους όμως γίνεται αντιληπτή. Δυο γκαζάκια που δεν εξερράγησαν ποτέ και σε μία μικρή εστία φωτιάς. Την απόπειρα επίθεσης αναλαμβάνουν οι Ανένταχτοι Μαίανδροι Εθνικιστές, φασιστοειδές κομμάτι “διάσπασης” της ΧΑ, του οποίου τα νήματα κινούνται από τον Περίανδρο Ανδρουτσόπουλο.
Και αυτή πιθανά να είναι η δεύτερη πράξη του έργου τους στη Θεσσαλονίκη, μετά από την επίθεση στην κατάληψη Libertatia στις 27 Νοέμβρη.
Με τις πλάτες της δεύτερης φοράς αριστερής κυβέρνητικής εξουσίας οι δειλοί φασίστες αλωνίζουν κι επιτίθενται σε αντικαπιταλιστικές και αντικρατικές δομές, με σκοπό τον εκφοβισμό της αυτοοργάνωσης των αγώνων μας. Προσφέρουν έτσι τις καλύτερες υπηρεσίες στα ξένα και ντόπια αφεντικά, στη φάση νηνεμίας του κινήματος.
Είναι εχθροί του αγώνα των “από κάτω”, του πολύμορφου αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση.
Η απάντηση μας σε όσους βάζουν στο στόχαστρο τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μας, βρίσκεται στην καθημερινή αλληλέγγυα δράση μας μέσα στη κοινωνία.
Συνεχίζουμε ακόμα πιο δυναμικά, συλλογικοποιώντας τις ζωές μας.Ο φρέσκος αέρας των ιδεών, η ζωντάνια της θέλησής μας για έναν κόσμο ελευθερίας και δικαιοσύνης, δεν σταματά ούτε με γκαζάκια, ούτε με σφαίρες. Οι καρδιές και ο νους μας πορεύονται σταθερά πάνω στις ρωγμές αυτού του σαπισμένου κόσμου σας.
Φασίστες, αφεντικά, αριστεροί δουλικοί υπηρέτες του συστήματος, δεν έχετε κανένα λόγο να κοιμάστε ήσυχοι.
Θα καούμε μόνο όταν σταματήσουμε να χαράζουμε τα μονοπάτια της κοινωνικής χειραφέτησης.
Αναρχική Ομοσπονδία – Αλληλεγγύη στον αναρχικό Θοδωρή Σίψα
Αλληλεγγύη στον αναρχικό Θοδωρή Σίψα
Πεντέμιση χρόνια πριν, 5η Μάη του 2010, ημέρα γενικής απεργίας 500.000 άνθρωποι βρέθηκαν στους δρόμους της Αθήνας διαδηλώνοντας ενάντια στην επικείμενη ψήφιση του πρώτου ελληνικού μνημονίου. Η γενική απεργία της 5ης Μάη ήταν η κορύφωση μίας περιόδου μεγάλων κινητοποιήσεων. Η συμμετοχή στην απεργία και στην διαδήλωση ήταν μαζική και είχε ξεκάθαρα επιθετικά χαρακτηριστικά απέναντι στις επιβαλλόμενες πολιτικές. Το κλίμα όμως αντιστράφηκε πλήρως, όταν γνωστοποιήθηκε η είδηση του θανάτου 3 εργαζομένων στην τράπεζα Μarfin λόγω εμπρησμού του κτιρίου.
Λίγες μέρες πριν τη συμπλήρωση ενός χρόνου, στις 29 Απριλίου 2011, προσάγονται 4 άτομα ως ύποπτοι για τον εμπρησμό. Τα Μ.Μ.Ε. πιστά όπως πάντα στην υπηρεσία του κράτους στοχοποιούν άμεσα τον αναρχικό χώρο και ξεκινάει ένα κυνήγι μαγισσών που θα διαρκέσει. Τα στοιχεία; Ανυπόγραφα ραβασάκια που κατονομάζουν τους προσαχθέντες και φωτογραφίες από κάμερες οι οποίες όμως δεν απεικονίζουν κανέναν απ’ αυτούς(!). Ο εισαγγελέας επιστρέφει τον φάκελο πίσω στην αστυνομία αφού καμία κατηγορία δεν τεκμηριώνεται.
Δύο χρόνια μετά, στις 5 Μάη 2013, χωρίς νέα στοιχεία απαγγέλλονται κατηγορίες στο σύντροφο Θοδωρή Σίψα. Ο σύντροφος καταθέτει: “Από τη δικογραφία αποδεικνύεται περίτρανα, μέσα από καταθέσεις μαρτύρων, φωτογραφικό υλικό και βίντεο από κάμερες, ότι δεν έχω ουδεμία σχέση με καμία επίθεση σε κανένα χρονικό σημείο εκείνης της μέρας στο κέντρο της Αθήνας”. Αφήνεται με περιοριστικούς όρους.
Στις 16 Δεκέμβρη 2015 θα εκδικαστεί μετά από σειρά αναβολών (τις οποίες ουδέποτε επεδίωξε ο σύντροφός μας αλλά το κράτος) η υπόθεση εμπρησμού της Marfin.
Το ότι ο Θοδωρής Σίψας δεν έχει την παραμικρή σχέση με καμία επίθεση εκείνης της μέρας αποδεικνύεται τόσο από καταθέσεις μαρτύρων όσο και από το υλικό των καμερών κυκλοφορίας. Η μη ανάμιξή του συντρόφου μας όμως στο τραγικό περιστατικό του εμπρησμού της Marfin εκτός από προφανής για μας είναι και αυταπόδεικτη. Ως αναρχικές και αναρχικοί δεν συμμεριζόμαστε ούτε λογικές ούτε πρακτικές που στοχεύουν τυφλά και στρέφονται ενάντια στα καταπιεζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Η δική μας βία στρέφονταν και θα συνεχίσει να στρέφεται ενάντια σε αυτούς που εκμεταλλεύονται και καταπιέζουν την τάξη μας, ενάντια στο Κράτος και τα αφεντικά. Στη δίωξη του Θοδωρή Σίψα αναγνωρίζουμε μια ακόμη σκευωρία του κράτους, αφού τα ΜΜΕ εξυπηρετώντας τις επιδιώξεις του, ανασύρουν και χρησιμοποιούν την υπόθεση της Marfin κατά βούληση προσπαθώντας να αποδόσουν αντικοινωνικά εγκληματικά χαρακτηριστικά στους αναρχικούς, επιχειρώντας την ηθική απαξίωσή μας.
Στεκόμαστε με κάθε τρόπο στο πλάι του συντρόφου μας και καλούμε τον κόσμο του αγώνα να συνεχίσει να εναντιώνεται με κάθε τρόπο σ’ αυτούς που μεθοδεύουν την πλήρη καταστολή και έλεγχο της κοινωνίας. Ενάντια σ’ όσους επιχειρούν να χτίσουν έναν κόσμο ολοκληρωτικό πάνω στις πλάτες των καταπιεσμένων. Σ’ όσους νομίζουν ότι με σκευωρίες και κυνήγια μαγισσών θα καταφέρουν να ταυτίσουν τον κοινωνικό και ταξικό αγώνα με το έγκλημα απαντάμε ξεκάθαρα: εγκληματίες είναι το Κράτος και Κεφάλαιο.
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΥΝΤΑΙ.
ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ Θ. ΣΙΨΑ
ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ MARFIN
Παρέμβαση αλληλεγγύης στον Θ. Σίψα που διώκεται για την υπόθεση της Marfin
Σήμερα 12.12, στα πλαίσια της πανελλήνιας δράσης αλληλεγγύης της Αναρχικής Ομοσπονδίας, πραγματοποιήσαμε στην κεντρική πλατεία της πόλης παρέμβαση αλληλεγγύης για τον Θ. Σίψα, ο οποίος διώκεται για την υπόθεση της Marfin. Μοιράστηκε το σχετικό κείμενο της Ομοσπονδίας στην πλατεία αλλά και στη λαϊκή αγορά της πόλης, ενώ η ανταπόκριση του κόσμου ήταν θετική.
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ Θ. ΣΙΨΑ
Βιβλιοπαρουσίαση “Αναρχοσυνδικαλισμός και αυτοδιαχείριση στην Ισπανία, Κριτική ανάλυση 1931 – 1990” του Frank Mintz από τις εκδόσεις Καινά Δαιμόνια
ΣΑΒΒΑΤΟ 19.12 στις 19:30
Βιβλιοπαρουσίαση “Αναρχοσυνδικαλισμός και αυτοδιαχείριση στην Ισπανία, Κριτική ανάλυση 1931 – 1990” του Frank Mintz από τις εκδόσεις Καινά Δαιμόνια
και συζήτηση για το εργατικό κίνημα και την αυτοδιαχείριση στην Ελλάδα σήμερα
6 Δεκέμβρη 2008 – 6 Δεκέμβρη 2015… Διαρκής επίθεση στην εξουσία, για τον κομμουνισμό και την αναρχία
Εφτά χρόνια πριν, στις 6 Δεκέμβρη, ο δεκαπεντάχρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος εκτελείται εν ψυχρώ από μπάτσο σε ώρα υπηρεσίας. Η προσπάθεια συγκάλυψης από αστυνομία και αρχές δεν αποδίδει, ενώ ένας χείμαρρος καταπιεζόμενων εκτοξεύεται από κάθε γωνιά της Αθήνας, της υπόλοιπης Ελλάδας και όλου του κόσμου για να εκφράσει την οργή του για τη δολοφονία του παιδιού, αλλά και για να σπάσει το τείχος της σιωπής και της ανοχής για τη σκατοζωή που του επιφυλάσσει η τάξη των εξουσιαστών.
Το Δεκέμβρη του ‘08 εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, μαθητές, φοιτητές, εργάτες, αγρότες, άνεργοι, μετανάστες, κοινωνικά αποκλεισμένοι, άνθρωποι απ’ όλες τις μπάντες της καταπίεσης ξεχύθηκαν στους δρόμους για να συνθέσουν το τελευταία αντίο στον νεκρό Αλέξη με ένα βροντερό “Φτάνει πια με την καταστολή, τις περιφράξεις, την εξαθλίωση! Ήρθε η ώρα μας να σπάσουμε το κλουβί που μας επιφυλάσσετε”.
Πάντα η τάξη των αφεντικών φοβάται τον εξεγερμένο λαό και προασπίζεται με στρατό και αστυνομία. Παλιότερα αυτά ήταν όργανα στα χέρια βασιλιάδων και φεουδαρχών. Τώρα, στα χρόνια της κυριαρχίας του κεφαλαίου, έχουν επιβληθεί βίαια να είναι “αρμοδιότητες” του κράτους. Είτε αυτό είναι κράτος αστικής δημοκρατίας, είτε πολιτικής ή στρατιωτικής δικτατορίας, χρειάζεται να ένα σύστημα επιβολής του νόμου και της τάξης με εθνική ή διεθνή εμβέλεια για να ρολάρει καλύτερα η συσσώρευση του κεφαλαίου στα χέρια των καταπιεστών αυτού του κόσμου. Χρειάζεται μπάτσοι, δικαστές, στρατοί, φύλακες, ρουφιάνοι, συκοφάντες να είναι καλοπληρωμένοι, μακριά απ’ τις συνέπειες της κρίσης, σε άριστο συντονισμό για να ελέγχουν το επαναστατικό δυναμικό. Οι “από τα πάνω” θέλουν να επιβάλλουν νόμους αντεργατικούς και διεθνείς πολιτικές της αγοράς, να αποδυναμώσουν κοινωνικές δομήσεις, να διασπάσουν την τάξη των “από τα κάτω”. Όταν αποτυγχάνουν οι “δημοκρατικοί” θεσμοί και η πολιτική νομενκλατούρα να εξημερώσουν τον οργισμένο λαό, αναλαμβάνει το κράτος καταστολής.
Ο μπάτσος-φονιάς Κορκονέας δεν είναι η ακραία περίπτωση του πιο πάνω συστήματος ελέγχου. Προσπάθησαν να τον καλύψουν και θα τον κάλυπταν αν προλάβαιναν, γιατί αυτός είναι ο ρόλος που του ανέθεσαν. Όταν πυροβολούσε ένοιωθε ήρωας στο σύστημά τους. Ένοιωθε ήδη το επιδοκιμαστικό χτύπημα στην πλάτη από τους ανωτέρους του για την πράξη του. Ένοιωθε πως εξάλειφε την αναρχία…
Δεν ήταν τυχαίο ή απομονωμένο γεγονός, ήταν η ουσία του κράτους.
Η εξέγερση του Δεκέμβρη 2008 άφησε παρακαταθήκη για το επαναστατικό κίνημα, έθεσε εκ νέου τα προτάγματα της εξέγερσης απέναντι σε κράτος και κεφάλαιο κι απέναντι στα όργανά τους. Από τότε όσοι αντιστεκόμαστε και διεκδικούμε κρεμάσαμε τους “σωτήρες” στην αραχνιασμένη ντουλάπα του παρελθόντος, και με πιο μεγάλη ένταση αυτοδιαχειριζόμαστε κομμάτια της ζωής μας σε συλλογικοποιήσεις χωρίς αφεντικά, σε καταλήψεις και κοινωνικούς χώρους δράσης, έκφρασης κι αλληλεγγύης, οργανώνουμε τον ταξικό-κοινωνικό αγώνα και δομούμε την αυριανή κοινωνία ισότητας και δικαιοσύνης. Μια κοινωνία χωρίς κελιά, περιφράξεις και σύνορα, χωρίς μπάτσους, δικαστές και στρατιώτες. Μια κοινωνία που συνδιαμορφώνει και διαχειρίζεται αυτόνομα κι από τα κάτω τους κανόνες της.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΙ ΕΛΕΓΧΟΥ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΚΑΨΙΜΟ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
για τον κομμουνισμό και την αναρχία
Σημείο Μηδέν
Αναρχική Ομοσπονδία – Για την Γενική Απεργία της 3ης Δεκέμβρη
Κι άλλο κάρβουνο
Ο ρόλος της «καθεστωτικής αριστεράς», αυτής που σήμερα εκφράζεται μέσω του Σύριζα είναι πάντα ο ίδιος: η δουλειά της είναι να πραγματοποιεί τις πιο δύσκολες και αντικοινωνικές επιλογές της αστικής τάξης, αυτές που ο άλλος πόλος του αστικοδημοκρατικού συστήματος, η δεξιά, δεν έχει την δυνατότητα να κάνει.
Έτσι και σήμερα, στην Ελλάδα, ο Σύριζα αφού συγκέντρωσε μέσω της αντιμνημονιακής ρητορικής το απαραίτητο κεφάλαιο κοινωνικής ανοχής προχωρά εκεί που η δεξιά δεν τόλμησε. Ολοκληρώνει την μεγάλη επίθεση, για την οποία οι αναρχικοί και άλλοι επαναστάτες είχαν προειδοποιήσει από τη δεκαετία του ’90, την περίφημη «καπιταλιστική και κρατική αναδιάρθρωση». Η δεξιά δεν θα μπορούσε να περάσει τίποτα αναίμακτα: ούτε σπίτια να πλειστηριάσει, ούτε τα τελευταία οχυρά των «εργασιακών δικαιωμάτων» να γκρεμίσει, ούτε πάνω από όλα να σαρώσει το ασφαλιστικό.
Σε τι θα διέφερε ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο αν το είχε φέρει προς ψήφιση η ΝΔ; Σε τίποτα παρά μόνο στο ότι το κέντρο της Αθήνας θα ήταν, και δικαίως, πεδίο μάχης με δεκάδες χιλιάδες κόσμο. Αμηχανία, απογοήτευση, μοιρολατρία στην βάση των εκμεταλλευόμενων, να τι κόμισε η “πρώτη φορά αριστερά”. Η ελληνική αστική τάξη και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να της χρωστούν ευγνωμοσύνη.
Στις 3/12 έχει προκηρυχτεί 24ωρη γενική απεργία. Είναι ντροπή για όλους τους ανθρώπους της τάξης μας το γεγονός ότι χρειάζεται το όνειδος του συνδικαλισμού, η ΓΣΕΕ, για να υπάρξει ακόμα και αυτό το 24ωρο συμβολικής διαμαρτυρίας. Αυτή όμως είναι η πραγματικότητα για την ώρα, και ο καθένας/μια θα πρέπει να αναλογιστεί όχι μόνο το μήνυμα που δεν δίνει η εθιμοτυπία τέτοιων 24ωρων απεργιών αλλά το μήνυμα που δίνει η αδυναμία της καταπιεζόμενης και εκμεταλλευόμενης κοινωνίας να ανταποκριθεί μαζικά έστω σε αυτό. Και τα προηγούμενα χρόνια υπήρξαν φορές που η μαζική παρουσία στον δρόμο, η μαχητικότητα και η συμμετοχή έδωσαν μηνύματα πολύ δυνατότερα από ότι επιθυμούσε να δώσει ο καθεστωτικός συνδικαλισμός και σε τελείως άλλες κατευθύνσεις.
Απέναντι στην καπιταλιστική και κρατική αναδιάρθρωση, που πάνω στο όχημα της κρίσης επιτίθεται κατά μέτωπο, η συμμετοχή σε αγώνες και η συλλογικοποίηση είναι η απαραίτητη αρχή μιας σύγκρουσης με το κράτος και το κεφάλαιο που θα βάλει στο τραπέζι πολλά περισσότερα από το σταμάτημα των μνημονίων και του συνακόλουθου κατήφορου προς την μιζέρια και την βαρβαρότητα. Κάθε αναβολή, υπό του φόβο του κόστους της αληθινής αντίστασης κάνει αυτό το κόστος μεγαλύτερο, μας ωθεί όλο και πιο πίσω, σε χειρότερες θέσεις.
Αν σήμερα βλέπουμε τον εξευτελισμό των ηλικιωμένων, την κλοπή της εργασίας τους που έγινε ασφαλιστικές εισφορές μετά από 40 χρόνια δουλειάς, αν το μεγαλύτερο μέρος των συνταξιούχων ζουν στη φτώχεια και στον κίνδυνο της υγείας, ας αναλογιστούμε τι περιμένει τις επόμενες φουρνιές απόμαχων της μισθωτής σκλαβιάς. Το νομοσχέδιο που ετοιμάζουν μας δείχνει καθαρά τι έρχεται. Και θα ακολουθήσουν κι άλλα νομοσχέδια για το ασφαλιστικό, κι άλλοι εφαρμοστικοί νόμοι, κι άλλα μνημόνια. Δεν υπάρχει τέλος στον κατήφορο, με δεξιά ή Σύριζα τα κόστη θα είναι ίδια.
Αυτά τα κόστη ο καθένας ας τα μετρήσει κι ας τα βάλει στη ζυγαριά με το κόστος των όσων πρέπει να γίνουν για να αντιστραφεί η πορεία, για να ξεκινήσουμε ως εκμεταλλευόμενοι και καταπιεσμένοι τον δικό μας ανήφορο. Είναι καιρός να αρθεί η έμπρακτη ασυλία στον Σύριζα που προκλήθηκε από το σοκ της Οβιδιακής του μεταμόρφωσης, σε πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης και των άλλων εκμεταλλευόμενων τάξεων και στρωμάτων. Κι αυτή τη φορά να διδαχθούμε από την ήττα όλης της προηγούμενης περιόδου και να βάλουμε μπροστά όλα όσα αποφύγαμε με την εκλογική ανάθεση της “λύσης” στον Σύριζα.
Για ένα νέο αυτό-οργανωμένο και μαχητικό συνδικαλισμό, για μαζικούς αγώνες σε χώρους δουλειάς και γειτονιές, βλέπουμε την απεργία και τις κινητοποιήσεις στις 3/12 ως ένα στιγμιότυπο αγώνα στην προοπτική της οργάνωσης της δικιάς μας επίθεσης, για την συντριπτική εκδήλωση της δύναμης της κοινωνικής βάσης.
Η Αναρχική Ομοσπονδία καλεί όλους τους εργαζόμενους να συμμετέχουν στην απεργία και να πλαισιώσουν τις κατά τόπους πορείες και κινητοποιήσεις που καλούνται στην επικράτεια.
Να τελειώνουμε με τις λογικές του καθεστωτικού συνδικαλισμού ως μέσου διαμεσολάβησης του κράτους στην εργατική τάξη.
Να τελειώνουμε με τις λογικές τις ανάθεσης μέσα και έξω από τα συνδικάτα.
Να τελειώνουμε με τις λογικές της ανάπτυξης, της διαταξικής συνεργασίας, της εθνικής ενότητας.
ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ
Αναρχική Ομοσπονδία
1η Δεκέμβρη 2015
Ένταξη της συλλογικότητας μας στην Αναρχική Ομοσπονδία
Ανακοινώνουμε την ένταξη στο πολιτικό δυναμικό της Αναρχικής Ομοσπονδίας, της αναρχικής συλλογικότητας «Σημείο Μηδέν» από τη Νάουσα και της αναρχικής συλλογικότητας «Αναρχικοί Λαμίας». Καλώς ορίζουμε τις συντρόφισσες και τους συντρόφους και ελπίζουμε στο άμεσο μέλλον να γίνουμε ακόμα περισσότερες-οι.
Αναρχική Ομοσπονδία
27 Νοέμβρη 2015
Ούτε εθνικός, ούτε θρησκευτικός. Ο δικός μας πόλεμος είναι ταξικός (Για την επίθεση του ISIS στη Γαλλία…)
13 Νοέμβρη 2015… Η τρομοκρατία του φασιστικού μορφώματος ΙSIS χτυπά στο Παρίσι. Εκατοντάδες άμαχοι νεκροί έρχονται να προστεθούν στους άμαχους νεκρούς πρόσφυγες στα σύνορα της Ευρώπης. Με αφορμή τις επιθέσεις αυτές, που είχαν χαρακτηριστικά μαζικής δολοφονικής μανίας, η Γαλλία κηρύχτηκε σε κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης» κι έτσι βρήκε το πάτημα να ξεκινήσει επίσημα πια το κλείσιμο των συνόρων, να αυξήσει ακόμα περισσότερο τα μέτρα καταστολής και στρατιωτικοποίησης της χώρας, να εγκαινιάσει μία “διεθνή” επέμβαση στο εσωτερικό της Συρίας. Είναι η στρατηγική του “διαίρει και βασίλευε” που παίρνει την ευκαιρία της επίθεσης για να επεκτείνει ή/και να εδραιώσει οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα Ενωμένης Ευρώπης, Αμερικής, Ρωσίας κλπ στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Στη μέση αυτών των γεγονότων από τη μία μεριά βρίσκονται για άλλη μια φορά οι πρόσφυγες και οι μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς, τα σκουπίδια του καπιταλισμού, που στιγματίζονται ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, καθώς αβαντάρεται το κλίμα ξενοφοβίας και καχυποψίας από τα ΜΜΕ αλείφοντας βούτυρο στο ψωμί νεοφασιστικών οργανώσεων στην Ευρώπη, και την Μέση Ανατολή. Από την άλλη πλευρά ο πόλεμος μεταφερόμενος μέσα στο κέντρο του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, θυσιάζει στο όνομα κάποιου θεού την ζωή εκατοντάδων αμέτοχων πολιτών. Ο νέος φασισμός – ευρωπαϊκός ή ισλαμικός – στοχεύει το πολιτισμικά, θρησκευτικά, κοινωνικά διαφορετικό ως εχθρό, διατάζοντας την εξολόθρευση του. Είναι ο πόλεμος των πολιτισμών θα πουν… Είναι ο διαρκής πόλεμος ενάντια στους “από κάτω” λέμε, για την κυριαρχία των αφεντικών σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Η προσπάθεια τους να παρουσιαστεί η κατάσταση ως σύγκρουση πολιτισμών και θρησκειών αποτελεί μεγάλη παραπλάνηση. Η ‘Γαλλία του Διαφωτισμού’ VS του Ισλάμ του Σκοταδισμού’. Μανιχαϊστικό δίπολα που δικαιολογεί την επίθεση σε βάρος των λαών και αποκρύπτει την αλήθεια της σύγκρουσης πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Η επόμενη μέρα της επίθεσης του ISIS δημιουργεί καταστάσεις που ευνοούν το γεωπολιτικό και οικονομικό ξαναμοίρασμα της περιοχής – μεταξύ των Ρώσων, της ΗΠΑ, της ΕΕ, της Κίνας αλλά και περιφερειακών δυνάμεων όπως η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία κλπ – για τον έλεγχο των πετρελαίων και του αερίου, των οδικών δικτύων, των σφαιρών επιρροής, από μεσόγειο μέχρι ειρηνικό ωκεανό.
Πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυα των κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένης και της αριστερής κυβέρνησης Τσίπρα με τα αφεντικά της χώρας, πίσω από τις διακρίσεις του ανθρώπινου πόνου και της εξαθλίωσης με βάση την εθνικότητα, πάνω στα σύνορα τους, βρίσκεται η ωμή βαρβαρότητα των κρατών και των κεφαλαίων, που στο όνομα της θρησκείας ή του πολιτισμού, κηρύσσουν τον πόλεμο στους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους. Δεν θα μπούμε ως πιόνια στο παιχνίδι που έχουν στήσει…
Αυτές τις στιγμές οφείλουμε ακόμη πιο αποφασιστικά να είμαστε αλληλέγγυοι με τα θύματα αυτού του πολέμου – τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους της Γαλλίας – και να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας για την δημιουργία ενός διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος, από τις οργανώσεις και τα κινήματα των “από κάτω”, ενάντια στις πολιτικές των κρατών και των αφεντικών. Δεν είμαστε γάλλοι, σύριοι, ρώσοι, έλληνες, ιρανοί ή τούρκοι. Δεν είμαστε χριστιανοί ή μουσουλμάνοι. Είμαστε καταπιεσμένοι προλετάριοι και προλετάριες, μέρη της διεθνούς τάξης των εκμεταλλευόμενων αυτού του κόσμου. Τα σύνορα και οι σημαίες τους χαρακώνουν τα σώματα και τη γη μας. Δεν ανεχόμαστε άλλο τα κηρύγματα φόβου και τρομοκράτησης, από τους φανατικούς της αγοράς και της θρησκείας, από τους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς των πολέμων ενάντια στην τάξη μας.
Ενάντια σε κράτη και αφεντικά, θρησκευτικούς και εθνικιστικούς φασισμούς κάθε είδους, οργανώνουμε τον δικό μας πόλεμο.
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΤΟΥΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΙ ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
συλλογικότητα Σημείο Μηδέν